(1) Szczęśliwy mąż, który nie idzie za radą bezbożnych Ani nie stoi na drodze grzeszników, Ani nie zasiada w gronie szyderców,
(2) Lecz ma upodobanie w zakonie Pana I zakon jego rozważa dniem i nocą.
(3) Będzie on jak drzewo zasadzone nad strumieniami wód, Wydające swój owoc we właściwym czasie, Którego liść nie więdnie, A wszystko, co uczyni, powiedzie się.
(4) Nie tak jest z bezbożnymi! Są oni bowiem jak plewa, Którą wiatr roznosi.
(5) Przeto nie ostoją się bezbożni na sądzie Ani grzesznicy w zgromadzeniu sprawiedliwych.